Press Workers

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Μπάιντεν ήταν αυτός που έκλεισε την πόρτα στον Ερντογάν μετά και την επίθεση που εξαπέλυσε ο Τούρκος πρόεδρος εναντίον των ΗΠΑ:

Σύμφωνα με την Ακσάμ:  «Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, που έχει προγραμματιστεί για τις 9 Μαΐου, οι δύο ηγέτες θα συναντηθούν στον Λευκό Οίκο. Ο επικεφαλής του Εθνικού Οργανισμού Πληροφοριών (MIT) Ιμπραχίμ Καλίν και ο υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν είχαν μεταβεί στις ΗΠΑ και είχαν κρίσιμες συναντήσεις. Τώρα ήρθε η ώρα να συναντηθούν οι ηγέτες. Η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η τελευταία κατάσταση στη Γάζα και η αμυντική συνεργασία θα είναι τα κρίσιμα θέματα που θα τεθούν επί τάπητος. Ο Ερντογάν θα μεταφέρει στον Μπάιντεν το μήνυμα ότι οι ισραηλινές επιθέσεις στη Γάζα πρέπει να σταματήσουν οριστικά, όπως και τον όρο της λύσης των δύο κρατών. Τα F-16 και η δυσφορία για την υποστήριξη των ΗΠΑ προς το YPG είναι επίσης μεταξύ των θεμάτων που θα βρεθούν στην ατζέντα». 

 

«Παντελώς αδικαιολόγητη» χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, την αντίδραση της Τουρκίας στην διακήρυξη της χώρας μας για τη δημιουργία θαλάσσιων περιβαλλοντικών πάρκων στο Αιγαίο, ερωτηθείς σχετικώς στη συνέντευξη τύπου που παρεχώρησε στο πλαίσιο της άτυπης Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαικής Ένωσης στις Βρυξέλλες. 

«Η Ελλάδα ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας και μου προκαλεί εντύπωση αυτή η παντελώς αδικαιολόγητη η αντίδραση της Τουρκίας για μία πρωτοβουλία, η οποία στο κάτω κάτω έχει περιβαλλοντικό χαρακτήρα» είπε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός και επέμεινε ότι δεν θεωρεί πως η βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων σημαίνει πως έχουν αλλάξει αυτόματα οι θέσεις της Τουρκίας σε ό,τι αφορά στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών. 

Σε ερώτηση για τα συμπεράσματα της Συνόδου για τις ευρωτουρκικές σχέσεις ο κ. Μητσοτάκης τόνισε ότι αυτά είναι ικανοποιητικά και για την Ελλάδα και για την Κύπρο, καθώς βασίζονται στο πλαίσιο των προηγούμενων αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που καθορίζει και τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να βελτιωθούν οι ευρωτουρκικές σχέσεις. 

«Είναι σαφές ότι η πρόοδος των ευρωτουρκικών σχέσεων επηρεάζεται και από τις εξελίξεις στο Κυπριακό, όπως αποδεικνύεται από τη σχετική παράγραφο στο κείμενο συμπερασμάτων», είπε ο πρωθυπουργός. 

Για τη νέα ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή ο Κυριάκος Μητσοτάκης σημείωσε ότι ως προς τα ζητήματα της Μέσης Ανατολής δόθηκε έμφαση στην αποτροπή μιας κλιμάκωσης της σύγκρουσης. 

«Θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό ότι στο κείμενο συμπερασμάτων υπάρχει αναφορά και στην κατάσταση στη Γάζα. Η κρίση είναι τέτοια που απαιτεί μια άμεση κατάπαυση του πυρός», επεσήμανε ο Έλληνας πρωθυπουργός. 

«Η υποψηφιότητα του Φρέντυ Μπελέρη έχει αυταπόδεικτα ένα πολύ βαρύ συμβολισμό και νομίζω ότι όλοι όσοι ενδιαφέρονται για την Ελληνική μειονότητα στην Αλβανία το αντιλαμβάνονται αυτό», απάντησε ο πρωθυπουργός σε ερώτηση για τις αντιδράσεις, που έχει πυροδοτήσει η υποψηφιότητα του νόμιμα εκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας. 

Σε ό,τι αφορά τη συζήτηση για την έκθεση του πρώην Ιταλού πρωθυπουργού, Ενρίκο Λέτα, για την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαικής οικονομίας ο πρωθυπουργός τόνισε μεταξύ άλλων ότι «η έκθεση Λέτα κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, είναι πολύ σημαντικό για μια χώρα, όπως η Ελλάδα να λειτουργεί η ενιαία αγορά. Είναι σημαντικό για τις επιχειρήσεις να υπάρχει μια Ένωση Κεφαλαιογοράς που θα τους επιτρέψει να λειτουργήσουν καλύτερα, αλλά και να επιτρέπει στους ευρωπαίους επενδυτές να επενδύσουν σε ευρωπαικές επιχειρήσεις. Θεωρώ πως θα κάνουμε βήματα προς τη δημιουργία μιας ενιαίας κεφαλαιαγοράς». 

Σε ό,τι αφορά στην πρόταση του για έκδοση ευρωομολόγου για την άμυνα ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπογράμμισε ότι «προσωπικά θα διεκδικήσω τη δημιουργία ενός ενιαίου ευρωπαϊκού χρηματοδοτικού εργαλείού». 

Σε ερώτηση για την ακρίβεια ο πρωθυπουργός επέμεινε ότι τον απασχολεί πολύ η ακρίβεια που ασκεί πίεση στο διαθέσιμο εισόδημα και εν όψει του Πάσχα σημείωσε ότι «οι τιμές θα είναι λογικές και δεν θα ξεπεράσουν τα περσινά επίπεδα. Η κυβέρνηση εξακολουθεί με κάθε τρόπο να στηρίζει τα διαθέσιμα εισοδήματα, αλλά και να διορθώνει αδικίες όπως έγινε και με την επέκταση του επιπέδου μητρότητας, η πλατφόρμα για το οποίο άνοιξε σήμερα».

ΑΠΕ ΜΠΕ

Συνεργείο του TRT Arabic χτυπήθηκε από βομβαρδισμό του Ισραήλ στον προσφυγικό καταυλισμό Nusayrat στη Γάζα. Ο Sami Shahada, ο οποίος εργάζεται ως ανεξάρτητος καμεραμάν, τραυματίστηκε σοβαρά και μεταφέρθηκε στο χειρουργείο, ενώ ο δημοσιογράφος του TRT Arabi, Sami Berhum, γλίτωσε από το περιστατικό χωρίς τραύματα. 

Ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ, Ομέρ Τσελίκ έκανε λόγο για «εσκεμμένη στοχοποίηση». 

Ο επικεφαλής της Διεύθυνσης Επικοινωνίας της τουρκικής προεδρίας, Φαχρετίν Αλτούν, αφού καταδίκασε την επίθεση μίλησε για τρομοκρατική ενέργεια.  

«Αυτή η τρομοκρατία πρέπει να σταματήσει και ο Δυτικός κόσμος πρέπει να αντιταχθεί άμεσα σε αυτή τη θηριωδία. Το Ισραήλ, προκειμένου να μην αποκαλυφθούν οι σφαγές που διαπράττει, στοχοποιεί τους δημοσιογράφους και επιτίθεται στην ελευθερία του Τύπου. Επίσης, η αδιαφορία της διεθνούς κοινότητας απέναντι σε αυτές τις επιθέσεις ενθαρρύνει το Ισραήλ. Φτάνει πια! Όσοι σιωπούν είναι συνένοχοι στο έγκλημα της γενοκτονίας του Ισραήλ».

Με Προεδρικό Διάταγμα, η Τουρκική Εφημερίδα της Κυβέρνησης καταγγέλει τη Σύμβαση για τις Συμβατικές Δυνάμεις στην Ευρώπη (Treaty on Conventional Armed Forces in Europe). Με ισχύ την 8η Απριλίου 2024. 

Γράφει ο Μάριος Παναγιώτης Αθανασόπουλος (*)

Υπάρχουν τρεις επεξηγητικοί λόγοι και πιθανοί ρόλοι για την Τουρκία στην μετέπειτα εξέλιξη των πολιτικών, διπλωματικών και στρατιωτικών γεγονότων. Ας αναφέρουμε συνοπτικά ορισμένα βασικά ιστορικά δεδομένα. 

Ας σημειωθεί ιστορικά πως: Η Σύμβαση για τις Συμβατικές Δυνάμεις στην Ευρώπη υπογράφηκε στις 19 Νοεμβρίου 1990 στο Παρίσι από 22 χώρες. Ήταν μια συμφωνία μεταξύ των κρατών τότε μελών του ΝΑΤΟ και των χωρών του Συμφώνου της Βαρσοβίας. 

Ήταν η αρχή για μια νέα τότε αρχιτεκτονική ασφάλειας για την Ευρώπη αποτελώντας τον πυλώνα ενός ισοζυγίου ασφαλείας. Αυτό περιλάμβανε, την μην εγκατάσταση συμβατικών οπλικών συστημάτων και σε αριθμούς που να διαμορφώνουν ένα περιβάλλον αστάθειας δια της παρουσίας δυνάμεων σε περιοχές γεωστρατηγικού ενδιαφέροντος που να θεωρείτο στόχος από την γείτονα χώρα. 

Οι τότε 16 Χώρες του ΝΑΤΟ: ΗΠΑ, Καναδας, Δανία, Ελλάδα, Γερμανία, Γαλλία, Ισλανδία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Πορτογαλία, Τουρκία, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Βέλγιο, Ιταλία, Λουξεμβούργο και του Βαρσοβικού Συμφώνου (τότε): Βουλγαρία, Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία, Πολωνία, Ρουμανία και η Σοβιετική Ένωση, με τη Ρωσία συνεχιστή. Υπέγραψαν τη Σύμβαση αυτή. 

Αυτή η Σύμβαση έφερε στο προσκήνιο την πολιτική αναφορά περί «ισοζυγίου δυνάμεων» και «περιβάλλον ασφάλειας και στρατηγικής» βασισμένο στην νέα «γεωπολιτική σκακιέρα που εξελίσσετο. 

Με λίγα λόγια ένα πλαίσιο όρων και διαδικασιών για το ισοζύγιο και αριθμό οπλικών συστημάτων τα οποία μπορούσε μια χώρα να αναπτύξει τότε το ΝΑΤΟ εναντίον των χωρών Βαρσοβικού Συμφώνου (που περιλάμβανε την Ρωσία). Ιστορικά οι Χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας, λήγει στις 1 Ιουλίου 1991. Και μένει μόνο η Ρωσία και το ΝΑΤΟ εξελίσσεται και μεταλλάσσεται με την Σύνοδο του ΝΑΤΟ το 1991. 

Είναι 6 Νοεμβρίου 2023, όπου η Ρωσία αποχωρεί από τη Σύμβαση για τις Συμβατικές Δυνάμεις στην Ευρώπη. Καταγγελία που έχει ήδη κάνει ως διπλωματική κίνηση το 2007 με πρόσχημα ότι το αντίπαλο δέος το ΝΑΤΟ και τα κράτη μέλη του, δεν λειτουργούν βάσει των συμφωνηθέντων. 

Σε συνέχεια στις 10 Μαρτίου 2015, κατά την περίοδο της εισβολής στη Κριμαία, που αρχίζει το 2014, η Ρωσία καταγγέλλει το ΝΑΤΟ ότι δεν τηρεί τις προβλεπόμενες διαδικασίες και έχει ως στόχο την διεύρυνση και επεκτατική πολιτική και αναστέλλει τη συμμετοχή της. 

Στις 6 Νοεμβρίου 2023 ολοκληρώνει την αναστολή και αποχωρεί από τη Σύμβαση στο σύνολο. Ως αποτέλεσμα, την ίδια μέρα το ΝΑΤΟ αποφασίζει την αναστολή επίσης συμμετοχής του στο σύνολο σε μια έκτακτη συνάντηση. 

Η Τουρκία το 2023 ως ένδειξη στήριξης ακόμα προς τη βασική αρχή της Σύμβασης και το ΝΑΤΟ, περισσότερο ως επικοινωνιακή πολιτική, αποδοκίμασε την απόφαση της Ρωσίας να αποσυρθεί από τη Σύμβαση για τις Συμβατικές Δυνάμεις στην Ευρώπη. Με τον ισχυρισμό πως το CFE είναι ο βασικός πυλώνας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφάλειας. 

Το 2024, μετά και την αναστολή της συμμετοχής στη Σύμβαση των κρατών μελών αποχωρεί από τη Σύμβαση καταρχήν η Πολωνία την 8 Μαρτίου 2024 και την 8η Απριλίου 2024 η Τουρκία. 

Λόγος 1ος για την στρατηγική κίνηση αυτή της Τουρκίας: Καταρχήν δεν είναι η πρώτη χώρα που αποχωρεί από την Σύμβαση. Είναι η Δεύτερη χώρα που αποχωρεί από τη Σύμβαση μετά την Πολωνία. Είναι όμως κομβικού χαρακτήρα γιατί το κάνει τώρα. Είναι μεταξύ άλλων και επικοινωνιακή πολιτική. Με χρώμα στρατιωτικής χρήσης και αγορά οπλικών συστημάτων αλλά και χρήσης εγχώριας τεχνολογίας στην περιφέρεια της Τουρκίας. Επιπλέον προετοιμάζει το γεγονός ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν θα θέσει επί τάπητος «την ανάγκη η Τουρκία να επενδύσει στην ασφάλεια της» από «άκρη σε άκρη». Να θέσει σε θέσεις κλειδιά δυνάμεις της στην πιθανότητα να επιτεθούν «εχθροί». Αυτό συμπεριλαμβάνει και όλως περιέργως και την…Ελλάδα. 

Εξάλλου τα βλέπουμε αυτά στις θεωρίες πολέμου των τηλεοπτικών καναλιών και αποστράτων της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας. 

Ωστόσο, να πούμε εδώ πως η Τουρκία επίσης δεν βλέπει με καλό μάτι τις κινήσεις της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας και την προοπτική να επεκταθεί η στρατηγική αντιπαράθεση και στην Μολδαβία. 

Αυτό συνεπάγεται ανάγκη προετοιμασίας και χρήσης οπλικών συστημάτων και σε αριθμούς χωρίς να δίνει αναφορά. Εξάλλου και το ΝΑΤΟ το ίδιο ανέστειλε την συμφωνία αυτή. Αλλά άλλες χώρες δεν αποχώρησαν. 

Αυτό τί σημαίνει ότι θα αλλάξει και το ισοζύγιο δυνάμεων ως παράδειγμα Ελλάδος-Τουρκίας στα πλαίσια του ΝΑΤΟ ή μόνο θέλει να πει η Τουρκία ότι είναι πιθανώς «καλός πελάτης των ΗΠΑ» άρα αγοράζει πολλαπλά συστήματα και σημαντικά; 

Λόγος 2ος για την γεωπολιτική σκακιέρα βάθους της Τουρκίας: Το βάθος της γεωπολιτικής σκακιέρας της Τουρκίας αποτελεί ένα αίνιγμα για όποιον δεν παρακολουθεί την Τουρκία και την εξωτερική και αμυντική της πολιτική. Είναι γεγονός πως η Τουρκία εκ’ πρώτης όψεως πιθανώς να κάνει κινήσεις εντυπωσιασμού. Αλλά ας μην υποτιμούμε το γεγονός πως η Τουρκία έχει πάντα σταθερή εξωτερική πολιτική και άμυνα όπως και αναβαθμισμένη πολιτική εμπλοκής. Μια πολιτική που ήταν το αποτέλεσμα της παράνομης κατοχής μέρους της Κύπρου και της Κυπριακής Δημοκρατίας. 

Έκτοτε η Τουρκία διαμηνύει πως είναι δύναμη και δύναμη σταθερότητας με το δικαίωμα εμπλοκής όποτε αυτή το θεωρεί σημαντικό. Και τα τελευταία χρόνια παίζει μεταξύ νομικών πράξεων και πολιτικών που να δείχνουν την υποτίθεται «μεγαλειότητα της Τουρκίας» λόγω δύναμης αλλά και λόγω τοποθεσίας, όπως και εμπλοκής που έχει από το 2012 στην Συρία και το Ιράκ ή όπως το λένε αυτή Μέση Ανατολή. 

Έχουν στόχο. Να αναβαθμίσουν το ρόλο τους και την πρακτική τους εμπλοκή σε άλλες περιοχές. Το κάνουν στις χώρες της Βόρειας Αφρικής Δυτικής και Ανατολικής Αφρικής αλλά και Νότια Αμερική και επιδιώκουν στη Μέση Ανατολή. 

Για να υπάρξει επιτυχία της Τουρκίας στο επίπεδο στρατιωτικού και στρατηγικού βάθους, πρέπει η Τουρκία να μην έχει όρια τί μπορεί να πράξει αρχικά στο εσωτερικό της και πως να «εξασφαλίσει την ασφάλειά της από ενδογενείς και εσωτερικούς παράγοντες». 

Αυτό που τους σταματά και το παρατηρούμε στις πρόσφατες εκλογές (τοπικές-περιφερειακές) είναι η οικονομία. Είναι μια οικονομία για τους ολίγους και μια οικονομία επικεντρωμένη σε μορφολογία δύναμης πού βρίσκεται γύρω από την κεντρική εξουσία του Προέδρου. Ας μην ξεχνάμε ότι τα τελευταία χρόνια γίνεται σταδιακή συγκέντρωση δυνάμεων.  

Λόγος 3ος για την πολιτική πραγματικότητα όπως την παρατηρεί και λειτουργεί η Τουρκία.

Είναι η απάντηση για μια πολιτική πραγματικότητα εντός Τουρκίας, εκτός του αποτελέσματος, ότι η Τουρκία πορεύεται βάσει του εθνικού της συμφέροντος. Ότι η Τουρκία είναι «όντως μια δημοκρατία» καθώς έχασε μεν το κόμμα του Προέδρου της Τουρκίας, αλλά η πορεία στρατηγικής και ασφάλειας βάθους και μακροχρόνιας πορείας συνεχίζει». Μαζί και ο «εκσυγχρονισμός της με ότι συνεπάγεται αυτό οικονομικά και ερευνητικά στρατιωτικά. 

Για το επίπεδο ΝΑΤΟ, η Τουρκία θέλει να δείξει την πραγματική ανάγκη τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ να επενδύουν στις περιοχές με μεγάλο το πολιτικό κόστος και τις συνεχείς προκλήσεις όπως η Τουρκία που γειτνιάζει με χώρες με μεγάλη εκτός ΝΑΤΟ αστάθειας. 

Τί συνεπάγεται για την Ελλάδα και για το μέλλον της Συμμαχίας και γεωπολιτικής στην περιοχή. 

Είναι μέρος της εξελικτικής πορείας που απολαμβάνει να κάνει ο Πρόεδρος Ερντογάν και η κυβέρνηση του. Είναι η πορεία για τους εξοπλισμούς, που κάνει τον Πρόεδρο Ερντογάν να βρίσκεται πάντα στο επικοινωνιακό προσκήνιο εξωτερικά. Γιατί εσωτερικά τα πράγματα κοινωνικά και οικονομικά δεν είναι καλά. Τα σχέδια του πολλοί τα ονομάζουν αναθεωρητικά, καθώς αναφέρεται στη δική του «ιστορική πραγματικότητα». Αλλά δεν είναι απαραιτήτως αναθεωρητική η στάση του. Όσο χρηστική στα μεγαλεπήβολα σχέδιά του. 

Για την Ελλάδα, η Τουρκία είναι μια γείτονα χώρα η οποία προσθαθεί να επιβάλλει την πολιτική της και τις «γκρίζες πολιτικές της». Πιθανώς η Τουρκία να επιθυμεί να μην διαβάζεται και από την Ελλάδα. Αλλά η Τουρκία έχει καταφέρει ένα δεδομένο. Να αποτελεί πάντα το κέντρο μελέτης και αναφοράς έμμεσα ή άμεσα. Αυτό μας κάνει καλά διαβασμένους και πάντα έτοιμους να ανταπεξέλθουμε σε ότι αυτό συνεπάγεται. 

Η Ελλάδα είναι δύναμη σταθερότητας αλλά και παροχής ασφάλειας. Καθώς μεταξύ άλλων είναι και μέλος της ΕΕ. Παρέχοντας έτσι σε όλους τους τομείς και όχι μόνο συγκεκριμένους την λεγόμενη ασφάλεια και σταθερότητα αλλά και ανάπτυξη στα πλαίσια της ΕΕ, πού ήδη είναι ανώτεροι από αυτά τα πλαίσια της Τουρκίας 

Η Τουρκία από την άλλη έχει μια μεγάλη αγορά και αγορά πιστή σε μεγάλα έργα αλλά και στα μεγάλα λόγια. Με πράξεις άξιας προσοχής αλλά και επιφύλαξης. Η κίνηση αυτή ας μην μας εντυπωσιάζει. 

Έρχεται ένα σημαντικό ταξίδι στον Πρόεδρο Ερντογάν. Φαίνεται πως το σχέδιο του είναι να ξεδιπλώσει πολιτική ειδική απέναντι στις ΗΠΑ. Ώστε να αναδείξει το σημαντικό ρόλο της Τουρκίας ως πυλώνα ασφάλειας και μετά την απόφαση να φύγει από τη Σύμβαση αυτή. Είναι πολλά τα λεφτά των εξοπλιστικών αλλά και έρευνας. Είναι πολύ μεγάλο το σχέδιο του για τα δικά τους εθνικά συμφέροντα. Ευτυχώς όμως που οι διεθνείς στρατηγικές δεν διαμορφώνονται έτσι απλά αλλά περιλαμβάνουν πολλές συνεργασίες και συνέργειες. Και αν η Τουρκία επιθυμεί να είναι δύναμη σταθερότητας πρέπει να συνεργαστεί μαζί και με την Ελλάδα αλλά και να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία. Γιατί η Ευρώπη είναι ίσως καλύτερος εμπορικός εταίρος της, καθώς γειτνιάζει με αυτή χερσαίως. 

Οι εναλλακτικές χώρες είναι σημαντικές γεωπολιτικά αλλά όχι σε συλλογικό επίπεδο εμπορικό, οικονομίας αλλά και κατανάλωσης. Κάτι το οποίο συνεχώς το έχει ανάγκη η Τουρκία. 

Σε ένα νέο πλαίσιο ασφάλειας, ίσως η Τουρκία αναζητήσει να γίνει πυλώνας νέας συζήτησης για το μέλλον της Ευρώπης στα πρότυπα αυτά, καλώντας την Ρωσία να συμμετάσχει μαζί και σε διάλογο με την Ουκρανία, συνεχώς αναβαθμίζοντας το ρόλο της και διπλωματικά. Τα πράγματα εξελίσσονται μέσα στο 2024. Άρα και μετά από όλες τις εκλογές της χρονιάς να δούμε πολλές εξελίξεις στα θέματα Τουρκίας. Εξίσου στα διμερή που μας αφορούν αλλά και το διεθνές και Ευρωπαϊκό θέμα της Κύπρου, την τελευταία εν’ μέρει κατεχόμενη χώρα από μια Τουρκία που αποχωρεί από Συμβάσεις γιατί θεωρεί ότι «απλά μπορεί».

(1)Δρ. Μάριος Παναγιώτης Ευθυμιόπουλος Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνούς Στρατηγικής και Ασφάλειας Πρόεδρος Τμήματος Ιστορίας, Πολιτικών και Διεθνών Σπουδών Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφος Διευθύνων Σύμβουλος, Strategy International (SI). 

Ο Ερντογάν εγκαινιάζει κτίρια σε Ουάσιγκτον και Μανχάταν... Για το AKP...

Σύμφωνα με πληροφορίες από τουρκικά ΜΜΕ, τα εγκαίνια του κτιρίου στην Ουάσιγκτον όπου θα στεγαστεί το γραφείο αντιπροσωπείας του AKP θα τα κάνει ο ίδιος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν όταν θα πάει να συναντήσει τον Μπάιντεν στις 9 Μαϊου.

Ο ετήσιος φόρος ιδιοκτησίας για το κτίριο στην περιοχή, όπου βρίσκονται κτίρια ξένων αντιπροσωπειών στο κέντρο της Ουάσιγκτον, εκτιμάται στα 53 χιλιάδες δολάρια, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του αντιπολιτευόμενου τηλεοπτικού δικτύου Tele1, γράφει η Μαρία Ζαχαράκη για το ethnos.gr και το Open.

Ο εκπρόσωπος του AKP στις ΗΠΑ φέρεται ότι θα είναι ο ξάδελφος του Ερντογάν, Χαλίλ Μουτλού. Επιπλέον, σύμφωνα με τις πληροφορίες του Tele1, αγοράστηκε και δεύτερο κτίριο για την αντιπροσωπεία στην Ουάσιγκτον, με τις εργασίες εσωτερικής διακόσμησης να έχουν ήδη ξεκινήσει. 

Παράλληλα, στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, μια από τις ακριβότερες πόλεις ακινήτων στον κόσμο, ένας πολυτελής ουρανοξύστης που κατασκευάστηκε από το Turken-USA Foundation, περιμένει επίσης τον Ερντογάν για τα επίσημα εγκαίνιά του. 

Το κτίριο, του οποίου τα θεμέλια τέθηκαν το 2018, έχει ολοκληρωθεί σε μεγάλο βαθμό και αναμένεται να φιλοξενήσει καταστήματα, εστιατόρια, καθώς και κατοικίες για VIP επισκέπτες. Οι κινήσεις αυτές αντανακλούν την επιθυμία της Άγκυρας και τον στόχο της να εδραιώσει ένα ισχυρό τουρκικό λόμπι και να ενισχύσει τη διπλωματική της επιρροή στην αμερικανική πολιτική σκηνή.

Ο Ερντογάν πιστεύει ότι το κόστος ζωής και ο πληθωρισμός του κόστισαν την νίκη. Βέβαια, έκανε αναφορά και στη «νόσο της αλαζονείας» που ταλαιπωρεί το κόμμα.

«Ο τουρκικός λαός μίλησε. Έστειλε μηνύματα στους πολιτικούς ηγέτες. Η τουρκική δημοκρατία απέδειξε την ωριμότητά της. Οι σημερινές εκλογές είναι ένα σημείο καμπής, όχι το τέλος για εμάς. Κάθε ψηφοφόρος κέρδισε, είτε μας ψήφισε είτε όχι. Ευχαριστώ κάθε ψηφοφόρο», είπε ο Ερντογάν.

 

"Νικήσαμε" λέει ο Εκρέμ Ιμάμογλου καθώς επανεκλέγεται δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης 

Μεγάλος κερδισμένος ο δήμαρχος Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, ο οποίος με καταμετρημένο το 60% των ψήφων εξασφαλίζει ποσοστό περίπου 50%, έναντι του εκλεκτού του προέδρου Ερντογάν, Μουράτ Κουρούμ. 

Στην πρωτεύουσα 'Αγκυρα ο νυν δήμαρχος Μανσούρ Γιαβάς εξασφαλίζει άνετη επανεκλογή, έναντι του υποψηφίου του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), Τουργκούτ Αλτίνοκ, καθώς εκτός από τη στήριξη του CHP, χαίρει ευρύτερης εκτιμήσεως από εθνικιστικούς και συντηρητικούς κύκλους. 

Στη Σμύρνη, προπύργιο των κεμαλικών του CHP φαίνεται να εκλέγεται δήμαρχος με καταμετρημένο πάνω του 60% Τουντζάι Οζκάν, εκλεκτός της ηγεσίας του κόμματος, γεγονός που οδήγησε σε σύγκρουση σε τοπικό επίπεδο με τον απερχόμενο δήμαρχο Τουντς Σογιέρ. 

Σημαντικό στοιχείο που προκύπτει από αυτές τις εκλογές είναι το γεγονός ότι το ΑΚΡ είναι πλέον το δεύτερο κόμμα σε επίπεδο επικράτειας και το CHP πρώτο. 

Στις βουλευτικές εκλογές, στις 14 Μαΐου πέρυσι η εικόνα ήταν αντίστροφη, το ΑΚΡ ήταν πρώτο με ποσοστό 36,30% και το CHΡ δεύτερο με 25,80%. Το ενδιαφέρον, σε κάθε περίπτωση, σε αυτές τις εκλογές επικεντρώθηκε στην Κωνσταντινούπολη, καθώς η πραγματική μονομαχία δεν διεξήχθη μεταξύ του Ιμάμογλου και του Κουρούμ, αλλά μεταξύ του Ιμάμογλου με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. 

Ο πρώτος είχε πάρει τον δήμο της Κωνσταντινούπολης από το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, στις εκλογές του 2019, έπειτα από 25 χρόνια. 

Για τον Ερντογάν η ανάκτηση του δήμου της Κωνσταντινούπολης, από όπου ξεκίνησε την αναρρίχησή του στην πολιτική έγινε έκτοτε στόχος ζωής. 

Ο Ερντογάν είχε αναλάβει προσωπικά το βάρος της προεκλογικής εκστρατείας. Μόνο το τελευταίο 48ωρο πριν από τις εκλογές οργάνωσε έξι προεκλογικές συγκεντρώσεις, όλες στην Κωνσταντινούπολη. Το ίδιο πράττουν και οι υπουργοί του που «όργωσαν» την τελευταία εβδομάδα πριν από τις εκλογές την Κωνσταντινούπολη, γεγονός που οδήγησε όμως στη αφάνεια τον Μουράτ Κουρούμ, ο οποίος ούτως ή άλλως δεν είναι ιδιαίτερα χαρισματικός. 

Μέσω της νίκης του Κουρούμ ο Ερντογάν ήλπιζε ότι θα αποκτούσε πολιτικό εκτόπισμα για να χαλυβδώσει ακόμη περισσότερο την εξουσία του, ίσως και με Συνταγματική αλλαγή. Η Κωνσταντινούπολη των 16 εκατομμυρίων κατοίκων επισήμως, ίσως και των 20 εκατομμυρίων ανεπίσημα, πληθυσμιακά είναι μεγαλύτερη από 131 χώρες του κόσμου, παράγει το 30 έως 40% του τουρκικού ΑΕΠ, διαχειρίζεται έναν τεράστιο προϋπολογισμό και κατέχει τα ακριβότερα «φιλέτα» ακίνητης περιουσίας στη χώρα. 

Η μεγαλούπολη θα ήταν σημαντικό «περιουσιακό στοιχείο» για να ενισχύσει την εξουσία του ο Ερντογάν. Το πολιτικό σκηνικό τώρα την επόμενη ημέρα για τον Ερντογάν, μετά τη νίκη Ιμάμογλου, είναι εντελώς διαφορετικό και ο Τούρκος πρόεδρος θα πρέπει να βρει τρόπους διαχείρισης με το μικρότερο δυνατό κόστος. Με το εκλογικό αυτό αποτέλεσμα ανοίγει ο δρόμος για τον νυν δήμαρχο Εκρέμ Ιμάμογλου να γίνει ο ηγέτης της αντιπολίτευσης, αν το επιτρέψουν οι εσωτερικές έριδες στο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), στο οποίο ανήκει. 

Σε όλη τη διάρκεια της δημαρχιακής θητείας του και της προεκλογικής εκστρατείας ο Ιμάμογλου είχε να αντιμετωπίσει ολόκληρο τον κυβερνητικό μηχανισμό, αλλά και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. 

Η ετερόκλητη συμμαχία των κομμάτων της αντιπολίτευσης στις περυσινές προεδρικές εκλογές διελύθη εις τα εξ ων συνετέθη και κατέρχεται σε αυτές τις εκλογές κατακερματισμένη. Αυτό σημαίνει ότι ο Ιμάμογλου κατόρθωσε να συσπειρώσει ένα ευρύτερο κοινό από τους ψηφοφόρους του CHP, που είναι λιγότερο από το 30% στην Κωνσταντινούπολη. Το κοινό αυτό εκτιμάται ότι προέρχεται κυρίως από τους Κούρδους ψηφοφόρους και τους νέους και το δεξιό Καλό Κόμμα της πρώην υπουργού Εσωτερικών, Μεράλ 'Ακσενερ.

ΑΠΕ ΜΠΕ

Το CNNturk επικαλείται πληροφορίες μετά τη σύνοδο των Συμβούλων Εθνικής Ασφάλειας στην εμπόλεμη ζώνη του Κιέβου και τη διμερή συνάντηση των δύο συμβούλων παρά των προέδρων Τουρκίας-ΗΠΑ, Ακίφ Τσαγατάι Κιλίτς και Τζακ Σάλιβαν. «Εάν δεν υπάρξει κάποια αναποδιά, κάποια ‘συμφόρηση’ στο εκλογικό ημερολόγιο των ΗΠΑ, συμφωνήθηκε ότι ο Ερντογάν θα μεταβεί στην Ουάσιγκτον τη δεύτερη εβδομάδα του Μαΐου. Στις 9 Μαΐου, τα βλέμματα μπορεί να στραφούν στη σύνοδο κορυφής Ερντογάν-Μπάιντεν», αναφέρει το CNNTurk. Το ενδιαφέρον είναι ότι την ίδια περίοδο προγραμματίζεται και η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Άγκυρα.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σπανίως «ξεχνά» τον ακραία εθνικιστικό λόγο. Από το Τοκάτ χαρακτήρισε τους Πόντιους ως «τρομοκράτες»!

«Όλοι μαζί ματαιώσαμε τις ύπουλες φιλοδοξίες των ιμπεριαλιστών για την ενότητα του έθνους μας, την ακεραιότητα της πατρίδας μας και την επιβίωση του κράτους μας. Πρώτα ο Αλλάχ, στις 31 Μαρτίου, το Τοκάτ θα κάνει αυτό που του αρμόζει, υψώνοντας τη σημαία της εθνικής βούλησης για άλλη μια φορά στο υψηλότερο επίπεδο», ανέφερε ο Τούρκος πρόεδρος και έκανε λόγο για... μεγαλύτερους στόχους: «Όσοι δεν μπορούν να χωνέψουν την αυξανόμενη δύναμη της Τουρκίας στην περιοχή και στον κόσμο με την κατ' αρχήν και δίκαιη στάση της, περιμένουν σήμερα μια πυξίδα. Ενώ εμείς με τον Αιώνα της Τουρκίας βάζουμε μεγαλύτερους στόχους, κάποιος περιμένει να σκοντάψουμε για να στερήσει από τη χώρα μας τα κεκτημένα της. Είναι τόσο ενοχλημένοι από την παρουσία του έθνους μας σε αυτή την εξαιρετική γεωγραφία του κόσμου που το μίσος τους είναι ακόμα ζωντανό, παρόλο που έχουν περάσει χίλια χρόνια. Έχω συναντήσει δυτικούς πολιτικούς άνδρες, που μας το έχουν πει κατάμουτρα. Με τη βοήθεια του Αλλάχ και την υποστήριξη του έθνους μας, θα νικήσουμε αυτές τις φιλοδοξίες αποκρούοντας κάθε επίθεση και μη εγκαταλείποντας ποτέ τον αγώνα».

«Πριν από μισό αιώνα, οι Τουρκοκύπριοι επέστρεψαν από το χείλος της γενοκτονίας. Στην Ειρηνευτική Επιχείρηση του 1974, 498 στρατιώτες μας από όλες τις γωνιές της χώρας μας, συμπεριλαμβανομένων αξιωματικών, υπαξιωματικών και οπλιτών, μαρτύρησαν. Παρ' όλες τις πιέσεις, αν δεν υπήρχε η παρέμβαση της Τουρκίας, δεν θα υπήρχε σήμερα ούτε η Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, ούτε οι Τουρκοκύπριοι. Στην πραγματικότητα, ίσως αν είχαμε δώσει περισσότερο βάρος προς το νότο, λέω ως γιος του σήμερα, δεν θα υπήρχε πια νότος και βορράς και η Κύπρος θα ήταν εντελώς δική μας», υποστήριξε ο Τούρκος πρόεδρος. 

«Ως μέλη ενός έθνους που είναι γνωστό ως έθνος στρατιωτών και έχει διακριθεί στον κόσμο με αυτή την ιδιότητα, δεν μπορούμε ποτέ να επιτρέψουμε την εξάλειψη της συνείδησης του μάρτυρα (που πέφτει σε ιερό πόλεμο), μια από τις βασικές αξίες που μας κάνουν αυτό που είμαστε», ανέφερε ο Ερντογάν. 

«Αν θέλουμε να ζήσουμε στην πατρίδα μας, ποτισμένοι με το αίμα των μαρτύρων, ελεύθεροι και με το κεφάλι ψηλά, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να συνεχίσουμε να διαταράσσουμε τα παιχνίδια και να αφήσουμε τις προδοτικές φιλοδοξίες στο κενό. Από αυτή την άποψη, η ύπαρξη ισχυρού στρατού είναι για μας υποχρέωση και όχι επιλογή. Είμαστε μια χώρα, ένα έθνος και ένας στρατός που πρέπει πάντα να διατηρεί την αποτρεπτική του ικανότητα στο υψηλότερο επίπεδο. Ως τουρκικό έθνος, μόνο η δική μας προσπάθεια, η δική μας δύναμη, τα δικά μας μέσα και οι δικές μας δυνατότητες που έχουμε αναπτύξει μπορούν να μας προστατεύσουν από τους εχθρούς μας», είπε μεταξύ άλλων ο Ερντογάν.

«Είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι μαζί σας για άλλη μια φορά σήμερα στη Σμύρνη, την πόλη της νίκης στον εθνικό αγώνα και την πύλη της Ανατολίας. Πλησιάζουμε στην επούλωση των πληγών της Σμύρνης, η οποία, οδηγώντας τον εχθρό στη θάλασσα, διέλυσε όχι μόνο τα μαύρα σύννεφα πάνω από το κεφάλι της, αλλά και τις φιλοδοξίες για προδοσία ενάντια στην ανεξαρτησία της πατρίδας. Απελευθερώθηκε από τον εχθρό πριν από έναν αιώνα, αλλά δεν μπόρεσε να απαλλαγεί από τους εχθρούς για μεγάλο χρονικό διάστημα», είπε ο Ερντογάν από την Σμύρνη. 

«Φιλοδοξούμε να φέρουμε αυτή την πόλη, που είναι μια από τις πιο σπάνιες γωνιές όχι μόνο της χώρας μας αλλά και του κόσμου, σε ένα επίπεδο που να ανταποκρίνεται στην αρχαία ιστορία και τις δυνατότητές της. Η Σμύρνη θα επιλέξει πολιτικό σύστημα στις 31 Μαρτίου. Ευχόμαστε η Σμύρνη να βγει νικήτρια. Γι' αυτό, βγάλτε τόση φωνή από εδώ, ώστε να ακουστεί σε όλο το Αιγαίο», ανέφερε ο Τούρκος πρόεδρος.

Ήταν 26 Φεβρουαρίου όταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε τηλεφωνήσει στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για να του ευχηθεί για τα 70ά του γενέθλια. Σήμερα ο Ερντογάν επέστρεψε τις ευχές στον Μητσοτάκη. 

Να ξέραμε και τι λέγανε...

Νωρίτερα τον Τούρκο πρόεδρο πήρε τηλέφωνο και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο Ερντογάν γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου του 1954 στην πόλη Κασίμπασα της Τουρκίας από την Τενζιλέ και τον Αχμέτ Ερντογάν. 

Δείτε στο παρακάτω βίντεο τον τούρκο πρόεδρο σε μία μικρή γιορτή που του ετοίμασαν...