Η ταμπελίτσα της γυάλας γράφει: Ανεγκέφαλο. Είναι ένα από τα αλλόκοτα πλάσματα που δεν πρόλαβαν να γεννηθούν...

Της Γεωργίας Λινάρδου 

Μία ξύλινη βιβλιοθήκη με καθαρή τζαμαρία και από μέσα γυάλες. Στον πρώτον όροφο του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα, στον «πηγαιμό» για το κυλικείο, κάποιες ιστορίες του παλιού καιρού αυτού του οικοδομήματος της δημόσιας υγείας που τώρα καταρρέει - όπως άλλωστε και πολλά άλλα νοσοκομεία εξαιτίας των ελλείψεων, της γκρίνιας αλλά και της κακής νοοτροπίας - κάτι περίεργα πλασματάκια βουτηγμένα μέσα σε γυάλες με υγρό Αθανασίας μου βάζουν... τρικλοποδιά.

Είναι εκθέματα που ανήκουν στο Μουσείο του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα. 

Αγέννητα πλάσματα υπό εξαιρετικά πολύπλοκες καταστάσεις. Τεσσάρων μηνών στον σάκο της μάνας του με εκείνη να υποφέρει από καρκίνο του τραχήλου. Τα στοιχεία αναγράφονται λακωνικά στο σχετικό ταμπελάκι που είναι κολλημένο στη γυάλα. 

Στον πρώτον όροφο του Νοσοκομείου υπάρχουν πτέρυγες κλινικών με τα ονόματα: Πτέρυγα Ν. Κωστή, Μ. Βενιζέλου, Δ. Κόνσολα, η βιβλιοθήκη , το μουσείο ,το αμφιθέατρο διδασκαλίας φοιτητών και μαιευτικά χειρουργεία με αμφιθέατρο. 

Ποιες ιστορίες κρύβουν αυτές οι γυάλες ή κρύβονται πίσω από αυτά τα πλάσματα; Ίσως να μην μάθουμε ποτέ... Αλλά ο Ύδρωπας κοιμάται τώρα. Κουλουριασμένος μέσα στη γυάλα σα να βρίσκεται ακόμη στην κοιλιά της μάνας του. Ποια να ήταν άραγε και τι να απέγινε; Πόσες φορές επισκέφθηκε τον Ύδρωπά της;

Ο Ανεγκέφαλος με κοιτάει κατάματα από την Αθανασία του. Έτοιμος να γεννηθεί. Τον πρόλαβε η γυάλα. Και αυτό το θανατηφόρο υγρό της Αθανασίας που διατηρεί σωματάκια κλεισμένα πίσω από μία βιβλιοθήκη ενός δημόσιου νοσοκομείου. Ενός νοσοκομείου που όπως και τα υπόλοιπα ταλανίζονται στην Εντατική της κομματικής ανεπάρκειας εδώ και χρόνια...

Γεια σου και σένα Ανεγκέφαλε που αν είχες μιλιά θα' χες πολλά να μαρτυρήσεις...