Πού βρίσκεται η δυστυχία στο μυαλό σου; Πώς θα την ξεπεράσεις;









Από την μια η υγιή λειτουργία σου και από την άλλη το αναλυτικό μυαλό σου…

Να ζεις την κάθε στιγμή - να ζεις στο παρελθόν ή στο μέλλον.
Εστίαση στην απόλαυση - εστίαση στο πώς θα μπορούσε να βελτιωθεί η ζωή.
Μυαλό καθαρό και ελεύθερο - μυαλό γεμάτο έγνοιες και στενοχώριες.
Τονισμός της αθωότητας - τονισμός του κακού.
Επικέντρωση στην ομορφιά της ζωής - στην ασχήμια.
Ευτυχία με το καθετί - εμμονή στο καλύτερο.
Βίωση της ζωής - ανάλυσή της.
Συγχώρεση – προσκόλληση.
Ρέουσα σκέψη - «τετράγωνη λογική».
Έμφαση σε αυτά που μπορείς να κάνεις - σε όσα δεν μπορείς.
Διδαχή από τα λάθη και συνέχιση της ζωής - εμμονή στα λάθη και επανάληψή τους.
Ανοιχτό μυαλό που δέχεται νέες ιδέες - μυαλό κλειστό και προκατειλημμένο.
Θετική στάση ζωής – αρνητική.

Είναι σημαντικό να καταλάβεις ότι ο καθένας μας έχει και τα δύο στοιχεία: και την υγιή λειτουργία και τον επίκτητο αναλυτικό νου. Το εκκρεμές ταλαντεύεται ανάμεσα σε αυτά τα δύο στοιχεία κατά τη διάρκεια της ημέρας. Κανείς μας δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να αποβάλει οποιοδήποτε από τα δύο, γιατί και τα δύο είναι θεμελιώδη στοιχεία της ανθρώπινης κατάστασης. Μπορούμε όμως να μάθουμε να αμφισβητούμε την εγκυρότητα του συστήματος της σκέψης μας όταν πρόκειται για θέματα ευτυχίας και ευημερίας. Μπορούμε επίσης να μάθουμε να κατευθύνουμε την προσοχή μας προς το μέρος της υγιούς λειτουργίας μας – να ελέγχουμε την τροχιά του εκκρεμούς όταν αυτό που βιώνουμε δεν είναι αυτό που θα θέλαμε.

Μην ξεχνάς ότι η υγιής λειτουργία σου υπάρχει μέσα σου, είναι κάτι με το οποίο γεννήθηκες, είναι το μυαλό σου, όταν δεν ασχολείται με αναλύσεις της ζωής σου και των σφαλμάτων σου. Η υγιής λειτουργία σου σε κάνει να νιώθεις καλά και προάγει την ευημερία, την ευτυχία και την αυτοεκτίμησή σου. Αντλείς δύναμη από αυτή την απλή, αβίαστη και φυσική νοητική κατάσταση εκείνες τις στιγμές στη ζωή σου που νιώθεις ικανοποιημένος και ότι όλα είναι στη σωστή τους θέση. Δεν πρόκειται για κάποια μυστηριώδη ή φανταστική δύναμη, αλλά για ένα φυσικό δικαίωμά σου. Είναι πάντα μαζί σου, ακόμα κι όταν δεν την καταλαβαίνεις βρίσκεται κάτω από το πέπλο των αρνητικών σκέψεων που κυριαρχούν στο μυαλό σου και σου προκαλούν ανασφάλεια, οι οποίες είναι και το μοναδικό της εμπόδιο.

Προσπάθησε τώρα ήρεμα να καθαρίσεις το μυαλό σου. Χαλάρωσε. Μη σκέφτεσαι τίποτα συγκεκριμένο. Όταν σου έρχονται διάφορες σκέψεις, αντιμετώπιζέ τες ως απλές, ακίνδυνες σκέψεις και άφηνέ τες να φεύγουν. Πώς νιώθεις τώρα;

Ας μιλήσουμε και για το αναλυτικό μυαλό σου. Παρόλο που αυτό είναι πολύ σημαντικό, δεν είναι καθόλου φυσιολογικό. Κάθε χαρακτηριστικό αυτού του τμήματος του μυαλού σου είναι αποτέλεσμα μάθησης και έχει ως επίκεντρο τη σκέψη. Κάτω από φυσιολογικές περιστάσεις δε ζεις στο παρελθόν ή στο μέλλον – μαθαίνεις να το κάνεις. Δεν έχεις την προδιάθεση να συγκεντρώνεις την προσοχή σου στα προβλήματα – αυτό είναι μια συνήθεια που ανέπτυξες. Δεν έχεις προκαταλήψεις εκ γενετής – τις απέκτησες με το πέρασμα του χρόνου το ίδιο ισχύει και για τις αρνητικές, απαισιόδοξες και επιφυλακτικές στάσεις ζωής.

Φαντάσου ότι κάθεσαι δίπλα σε μια φωτιά με ξύλα, ψηλά σε ένα βουνό. Ήρθες στη φύση για να βρεις λίγη ησυχία και γαλήνη, και βρήκες αυτά και ακόμα περισσότερα. Νιώθεις άλλος άνθρωπος, σαν αν έχεις ξαναγεννηθεί.

Ξαφνικά όμως μαγνητίζει την προσοχή σου το γάβγισμα ενός σκύλου από μακριά. Το γάβγισμα δυναμώνει όσο περισσότερο το προσέχεις και αρχίζει να σου τεντώνει τα νεύρα. Προσπαθείς να το αγνοήσεις, αλλά δεν τα καταφέρνεις. Όσο περνάει η ώρα, δυναμώνει ακόμα πιο πολύ και σκέφτεσαι: «θα σταματήσεις καμιά ώρα; Γιατί δεν του το βουλώνει το αφεντικό του;» η γαλήνη και η ησυχία σου έχουν καταστραφεί. Αρχίζεις να πιστεύεις ότι η εκδρομή σου ήτα μια σπατάλη χρόνου. Ξεχνάς ότι πριν από λίγο ένιωθες ήρεμος.

Μπορείς να θεωρήσεις ότι η υγιής λειτουργία σου είναι η γαλήνη και η ησυχία που ένιωθες πριν προσέξεις το γάβγισμα του σκύλου. Η γαλήνη και η ησυχία δεν ήταν κάτι το φανταχτερό, ήταν απλώς ένα υπέροχο αίσθημα ηρεμίας. Ένιωθες την έμπνευση και την ανανέωση, είχες μια αίσθηση προοπτικής και πληρότητας. Αν χρειαζόταν να σκεφτείς κάτι, το έκανες με καθαρό μυαλό και σοφία. Η ζωή σου φαινόταν απλή, όμορφη και χωρίς προβλήματα.


Το αναλυτικό μυαλό σου μπορείς να πεις ότι είναι το γάβγισμα του σκύλου που είναι σε απόσταση. Όσο πιο πολύ συγκεντρώνεις την προσοχή σου σε αυτό, τόσο πιο πολύ κατακλύζει το μυαλό σου και σου καταστρέφει το αίσθημα γαλήνης. Νομίζεις ότι ο σκύλος είναι ακριβώς δίπλα σου και το γάβγισμά του σου λέει: «Μην απολαμβάνεις την ησυχία, άκουσέ με». Το αναλυτικό μυαλό σου είναι σαν ένας σκύλος που γαβγίζει και σε παρακαλάει να τον προσέξεις. Σου ζητά να τον ακούσεις, να γίνει το επίκεντρο της προσοχής σου κι εσύ να μην ενδιαφέρεσαι για τίποτε άλλο.

Η υγιής λειτουργία σου και το αναλυτικό μυαλό σου είναι ταυτόχρονα παρόντα. Η ησυχία των βουνών στην παρομοίωσή μας ήταν ακόμα εκεί, ποτέ δεν είχε φύγει από το προσκήνιο, αλλά επισκιάστηκε από το μακρινό θόρυβο. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι το γάβγισμα (το αναλυτικό μυαλό σου) ήταν εκεί ακόμα και πριν το προσέξεις. Ταλαντεύεσαι σαν εκκρεμές μεταξύ ησυχίας και γαβγίσματος. Η ησυχία είναι πάντα παρούσα και σου προσφέρει γαλήνη. Το γάβγισμα είναι επίσης πάντα παρόν, και μπορεί να σε τρελάνει. Και τα δύο είναι εκεί, αλλά η προσοχή σου και η ικανότητά της σκέψης σου αποφασίζουν τι βιώνεις ανά πάσα στιγμή. Θα ακούσεις το θόρυβο ή την ησυχία; Από σένα εξαρτάται.

Την επόμενη φορά που θα βρεθείς σε κάποιο πάρκο γεμάτο μικρά παιδιά που παίζουν, παρατήρησέ του – και θυμήσου ότι όλοι μας κάποτε ήμασταν παιδιά. Τα παιδιά επικοινωνούν μεταξύ τους με φυσικό τόπο. Βέβαια, κάπου κάπου έχουν και τις διαφωνίες τους και μαλώνουν, αλλά τελικά συνήθως βρίσκουν τρόπους για να περνάνε καλά μαζί. Δε μένουν στα λάθη τους και παράλληλα έχουν μια εκπληκτική ικανότητα να μαθαίνουν. Έχουν μεγάλη αντοχή και όλους τους αντιμετωπίζουν σαν ίσους. Βλέπουν την ομορφιά της ζωής, και ουσιαστικά οτιδήποτε γι ‘αυτά είναι πηγή χαράς και παιχνιδιού. Τα παιδιά δεν ενδιαφέρονται αν είσαι λευκός ή μαύρος ή ανάπηρος, δε στηρίζουν την ευτυχία τους στους όγκους των καταθέσεών τους ή στους όγκους των καταθέσεων των γονιών τους, είναι ανοιχτά σε νέες ιδέες. Αν πεις σε ένα παιδί ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι, θα αναζητήσει κάτι άλλο που μπορεί να κάνει. Αυτές είναι αρετές με τις οποίες όλοι μας γεννιόμαστε, είναι αρετές τις οποίες μπορούμε να επανακτήσουμε, αρκεί να παραδεχτούμε ότι το μόνο που τις εμποδίζει είναι η ίδια μας η σκέψη.

Πηγή: «Μην το σκέφτεσαι… Ζήσε», του Αμερικανού Ρίτσαρντ Κάρλσον. Ασχολήθηκε με την ψυχοθεραπεία, τα βιβλία του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και έγιναν best seller. Πέθανε πρόωρα από ανακοπή καρδιάς το 2006 ενώ πετούσε από το Σαν Φρανσίσκο προς τη Νέα Υόρκη όπου είχε προγραμματίσει δυο εμφανίσεις του σε τηλεοπτικό σταθμό για την παρουσίαση του τελευταίου του βιβλίου.